اورمو ایشچیلری :
"زبان تفکر و احساسات ما ارزشمندترین دارایی ماست. چند زبانی بزرگترین کمک ما در تضمین آموزش با کیفیت برای همه، بالا بردن سطح اجتماع گرایی و مبارزه با تبعیض است."
ایرینا بوکووا، مدیر کل یونسکو
پیام به مناسبت روز جهانی زبان مادری-2012
"روز بیست و یکم فوریه از سوی تشکل آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، یونسکو در نوامبر سال 1999 به عنوان "روز جهانی زبان مادری" اعلام شده است (30C/62).
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در جلسه خود به تاریخ شانزدهم می 2009 (A/RES/61/266)، کشورهای عضو را دعوت به
حفظ "تمامی زبان های زنده دنیا" نمود. در همین جلسه، با تأکید بر اهمیت احقاق وحدت در عین کثرت و تفاهم بین المللی به واسطه فضای چند زبانی و چند فرهنگی ، سال 2008 از سوی مجمع عمومی به عنوان "سال جهانی زبان ها" اعلام شد.از فوریه 2000 تاکنون به منظور جلب توجه به اهمیت تنوع زبانی و فرهنگی، روز جهانی زبان مادری هر ساله تحت نظارت سازمان یونکسو قرار گرفته است. این روز مصادف با کشته شدن گروهی از دانشجویان در داکا پایتخت بنگلادش کنونی از سوی پلیس در یک تظاهرات اعتراض آمیز که دانشجویان خواستار اعلام زبان بنگالی به عنوان دومین رسمی در پاکستان بودند می باشد.
زبان مادری موثرترین عامل در حفظ میراث مادی و معنوی بشریت است. هر حرکتی در راستای توسعه زبان های مادری نه تنها تشویقی برای تکثر و تنوع زبانی و سیستم آموزشی چند زبانه می باشد بلکه در عین حال فرصت بی نظیری برای آگاهی بخشی در خصوص عادات و آداب و سنن مربوط زبان و فرهنگ ها و ابزاری قدرتمند برای همیاری مبتنی بر تفاهم متقابل، تلرانس و دیالوگ به شمار می رود."[1]
جملاتی که در بالا قید شد نشانگر جایگاه مهم زبان مادری در دنیای معاصر و مدنی می باشد. امروزه علم اثبات کرده است که زبان تنها یک ابزار ارتباطی نبوده بلکه موثرترین عامل در حفظ "میراث مادی و معنوی" که خود به معنای تداوم موجودیت یک ملت است می باشد.
این بدان معناست که هر خلق یا ملتی در سطح جهان اگر می خواهد به موجودیت خود ادامه داده و در اعماق تاریخ دفن نشود، بایستی زبان مادری خود را حفظ کرده و آن را با شرایط زمانی تطبیق دهد. مهمترین شرط لازم برای این امر نیز تحصیل کودکان این ملت به زبان مادری شان است.
متاسفانه کشوری که ایران نامیده می شود، بیش از هشتاد سال است که تبدیل به قبرستانی برای خلق ها و ملل شده است. زیرا میراث زبانی، فرهنگی و مدنی اکثریت ساکنین این کشور به طور عمد محکوم به نابودی شده است.
البته که تمامی این خلق ها و ملت ها تاوان این بلا را نه تنها با نیستی در آینده، که در زمان حال نیز با عقب ماندگی و سرخوردگی های اقتصادی، فرهنگی، مدنی، سیاسی و اجتماعی پس می دهند. بدون شک عامل و مسئول این امر نیز تفکر و سیستم شونیزم فارس و ایرانیگری فارسی است که چنین روندی را آغاز کرده است.
ملت ترک آزربایجان دیگر بر آنچه که به سرش می آید واقف بوده و بر گفتن "نه" در مقابل این روند مصمم است. روشنفکران و جوانان ترک در آزربایجان جنوبی سالهاست که مبارزه ای همه جانبه برای نجات هستی و موجودیت ملی خود آغاز کرده اند، بدون وقفه و خستگی ناپذیر در این راه زحمت می کشند و هزینه آن را نیز می پردازند. حرکت ملی آزربایجان، که به رسمیت شناخته شدن زبان ترکی با تمامی جوانب آن یکی از اصلی ترین خواسته های آن است، اکنون دارای چنان جایگاه غیر قابل انکار و بی رقیبی در میان ملت ترک در آزربایجان جنوبی است که حتی دشمنان هویت ملی مان نیز ناگزیر از اعتراف بدان هستند.
حاکمیت عقب مانده ارتجاعی-نژادپرست ایران و اپوزیسون آن که در اتخاذ مواضع غیر دموکراتیک و غیر معاصر در قبال مسئله ملی قوی سبقت را از حاکمیت ربوده است بایستی بدانند که دیگر دوران استعمارگری و دیکاتوری در ایران به پایان رسیده است. ملت ترک آزربایجان نیز مانند دیگر ملل و خلقهای تحت ستم عزم خود را برای کسب حق تعیین سرنوشت جزم کرده است و این حق مسلم خود را خواهد گرفت.
ما به عنوان تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان روز جهانی زبان مادری را به تمامی ملتمان، کسانی که در این راه مجادله می کنند و به ویژه به فرزندان قهرمان ملتمان که در راه احقاق حقوق ملی مان در زندان های شونیزم فارس محبوس هستند تبریک گفته و بار دیگر اعلام می کنیم که تا کسب تمامی حقوق ملی مان و در راس آنها زبان مادری مان، به مبارزه مدنی و دموکراتیک خود خواهیم داد.
تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان
آزربایجان جنوبی
29/11/2012
[1] ترجمه از سایت رسمی سازمان ملل متحد
http://www.un.org/en/events/motherlanguageday/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر