اورمو ایشچیلری :سانانیوز: آلکس ساموند (Alex Salmond) رهبر حزب ملی گرای اسکاتلند و نخست وزیر دولت محلی این اقلیم روز جمعه ۵/۳/۹۱ طی یک اجتماع سیاسی، فرهنگی و مردمی در ادینبورو پایتخت اسکاتلند رسما آغاز یک کارزار سیاسی برای کسب «استقلال اسکاتلند» از انگلیس را اعلام نمود. حزب ملی گرا در نظر دارد بدین منظور یک همه پرسی از مردم اسکاتلند در پائیز ۲۰۱۴ (همزمان با هفتصدمین سالگرد جنگ بناکبرن که در آن نیروهای ملی اسکاتلند بر ارتش انگلیس پیروز شدند) برگزار کند. دولت مرکزی در لندن با این تاریخ مخالف است و معتقد است که همه پرسی باید در اسرع وقت در اسکاتلند برگزار شود.
حزب ملی گرای اسکاتلند از زمان پیروزی در انتخابات پارلمان محلی در سال ۲۰۰۷ ایده استقلال این اقلیم را به تناوب مطرح و زمینه سنجی نمود. نهایتا رهبری این حزب در ۲۰ دی ماه ۱۳۹۰ لایحه استقلال اسکاتلند را برای بررسی به پارلمان محلی ارائه و در ۵ بهمن ماه ۱۳۹۰ عزم خود را برای راه اندازی کارزار سیاسی کسب استقلال اعلام کرد. در حال حاضر حزب ملی گرای حاکم در اسکاتلند (با ۶۹ کرسی) با همراهی حزب سبزها (۲ کرسی) در مقابل احزاب محلی طرفدار
اتحاد با انگلیس (کارگر با ۳۷ کرسی، محافظه کار با ۱۵ کرسی، لیبرال دموکرات با ۵ کرسی) اکثریت پارلمانی را در اختیار دارد و نسبت حامیان پارلمانی استقلال ۷۱ در برابر ۵۷ (یا ۵/۵۵ درصد) است. در خارج از پارلمان اتحادیه های تجاری، برخی چهره های انفرادی حزب کارگر اقلیم اسکاتلند و طیفی از رسانه ها از ایده استقلال حمایت می کنند. حزب ملی گرای اسکاتلند در صدد است تا قبل از تکمیل روند حقوقی پارلمانی، ایده استقلال را به میان مردم برده و مرکزیت لندن را در مقابل کل جامعه اسکاتلند و خواست فراگیر آنها قرار دهد. بدین منظور، این حزب با شعار «آینده اسکاتلند در دستان اسکاتلندی ها» آغاز بزرگترین کارزار سیاسی اجتماعی تاریخ اسکاتلند را برای آماده سازی افکار عمومی در فرآیندی از تعامل مردم و سیاستمداران برای محسوس سازی اهداف استقلال و نهایتا برگزاری یک همه پرسی در ۳۰ ماه آینده (پائیز ۲۰۱۴) با نام «آری به اسکاتلند مستقل» رسما کلید زد.
ظرفیت های اسکاتلند
اسکاتلند با ۵/۵ میلیون نفر جمعیت، اقتصادی کاملا صنعتی، ظرفیت های فنی، علمی و تحقیقاتی بالا، منابع نفت و گاز دریای شمال، بزرگترین مرکز تجاری و مالی پس از لندن، و ارتباطات خارجی سامان یافته با عمدتا آمریکا، کشورهای اروپای شمالی (نوردیک) و چین بطور بالقوه و بالفعل از بسیاری از کشورهای اروپائی موجود قوی تر بوده و دارای دیرینه استقلال (قبل از پیوستن به بریتانیا در ۳۰۷ سال پیش) می باشد.
برابر آمار موجود اقتصاد اسکاتلند طی دو سال اخیر با رشد اشتغال زائی و تولید ناخالص داخلی از همه بریتانیا و حوزه یورو جلوتر بوده است. بر خلاف انگلیس که هزینه های تحصیلی و بهداری بالائی را بر شهروندان خود تحمیل می کند، دولت ملی گرای اسکاتلند نظام بهداشت و درمان را همچنان رایگان نگهداشته و دانشجویان اسکاتلندی نیز از پرداخت شهریه های دانشگاهی معاف هستند. این وضعیت انگیزه زیادی برای اقشار متوسط انگلیسی جهت نقل مکان زندگی به شمال کشور (اسکاتلند) فراهم کرده است. اسکاتلند بعنوان یکی از مراکز اصلی انقلاب صنعتی در اروپا هم اکنون مرکز تولید و صادرات منسوجات، موتورهای هواپیما، اتوبوس، رایانه، کشتی، دستگاه های هوانوردی، فن آوری انرژی های تجدید پذیر، دستگاه های الکترونیک و مشروبات الکلی است و از شبکه بانکداری، بیمه، مدیریت و خدمات مالی و ظرفیت دانشگاهی بالائی برخوردار می باشد.
:واکنش لندن
۱- دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس در واکنش به مطالبات اسکاتلندی ها و اعلام کارزار کسب استقلال اسکاتلند قول داد تا همه تلاش و توان خود را برای مبارزه جهت حفظ اسکاتلند در چارچوب اتحاد با بریتانیا بکار گیرد. او افزود؛ «در حال حاضر جنگ برای چیزی واقعا گرانسنگ جریان دارد و آن آینده پادشاهی متحده بریتانیا است. دیدگاهم در این خصوص ۱۰۰ درصد واضح است که با هر وسیله و امکانی که در اختیار دارم برای حفظ بریتانیا خواهم جنگید. برای من حفظ پادشاهی متحده بریتانیا (جلوگیری از تجزیه) موضوعی در حد اتخاذ یک سیاست، یک راهبرد و یا محاسبه گری نیست، بلکه اهمیت آن به ذهن و روح و جان همه ما باز می گردد. منطق کلیدی در پس تلاش برای حفظ پادشاهی متحده بریتانیا (United Kingdom of Great Britain) این است که بریتانیا بعنوان یک کشور واحد قوی تر بوده و از قدرت و نفوذ بیشتری برخوردار است. اسکاتلند هم در درون بریتانیا، مثل سایر اقلیم های انگلیس، ویلز و ایرلند شمالی قوی تر، امن تر، ثروتمندتر و بیطرفانه تر است.» اگر مردم اسکاتلند در همه پرسی به گزینه استقلال رای منفی دهند، دولت مرکزی در لندن حاضر است افزایش برخی اختیارات دولت محلی اسکاتلند را در حد امکان بررسی کند.
کامرون در بهمن ماه ۱۳۹۰ نیز برای گفتگو و متقاعد کردن رهبران ناسیونالیست اسکاتلند به انصراف از ایده استقلال به ادینبورو (پایتخت اقلیم) سفر کرده بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر