اورمو ایشچیاری زمان برای ناکام گذاشتن بازجویان وزارت اطلاعات در ایجاد تفرقه بین صفوف فعالین ملی آذربایجان فرا رسیده است. بازجویانی که با هزارن ترفند و حیله بین فعالان ملی آذربایجان و همچنین شهرهای مختلف ترک نشین تفرقه انداخته و مانع از شکل گرفتن جنبشی ملی و حرکتی بزرگ برعلیه سیاستهای نژادپرستانه رژیم می شوند. رژیمی که با تمامی توان قصد محو جغرافیای آذربایجان و زبان و فرهنگ تورکی در ایران را دارد. آری زمان برای دور زدن مزدوران رژیم و خائنین به ملت آذربایجان فرارسیده است.
همه شهرهای آذربایجان یکصدا به پا خواسته اند تا از هستی مادی و معنوی خویش دفاع کنند. مسئله مسئله مرگ و زندگی است. به بهانه مبارزه مدنی هرکس سکوت کند و به اعتراضات نپیوندد بی شک شرمگین نسلهای آتی آذربایجان خواهد شد. نسلهایی که پدرانشان را به دلیل ترس و واهمه از دیکتاتوری و بدلیل اینکه اجازه دادند سرزمینشان به تاراج برود، نفرین و سرزنش خواهند نمود. زمان برای اتحادی گسترده و فراگیر بین همه فعالین داخل و خارج کشور فرارسیده است. در روزهای آتی طبق برنامه زمان بندی و اعلام شده همه شهرهای آذربایجان در اقدامی هماهنگ و یکصدا نفرین صدساله خویش را نثار شونیسم دولتی در ایران خواهند نمود.
هوشیاری و هماهنگی گسترده در اتخاذ تاکتیک مشترک مبارزه ملت آذربایجان را به اهداف دمکراتیک، صلح طلب، انسان دوستانه و زیست محیطی اش بسیار نزدیک خواهد نمود. مهمترین نکته ای که بایستی در اعتراضات روزهای آتی بایستی مدنظر قرار گیرد پرهیز از طرح شعارهای تفرقه افکنانه است. شعارهایمان بایستی بتواند حول محور حفظ و نجات دریاچه ارومیه و زنده باد آذربایجان متمرکز شود. انحراف از این مسیر اتحاد حداکثری ملت آذربایجان را می تواند با خلل مواجه سازد. برای ایجاد اعتماد به نفس و شکستن روحیه ترس و ناامیدی در ملت آذربایجان بایستی از طرح شعارهای افراطی خودداری نمود. بایستی بتوانیم همه قشرهای ملت آذربایجان را حول نجات دریاچه ارومیه متحد کنیم. در اینصورت است که می توانیم حتی بین نیروهای امنیتی و سیاسی وفادار به رژیم شکاف بیندازیم. حرکت ملی آذربایجان بایستی آغوش خود را برای تمامی ملت آذربایجان از هر قشری باز کند.
فعالان آذربایجانی قطعا خواهان ریختن حتی یک قطره خون به خاک مقدس آذربایجان نیستند اما اگر چنین جیزی اتفاق افتاد بایستی بدون ترس و واهمه به حرکت خود ادامه دهیم و هزینه بسیار سنگینی بر رژیم تحمیل کنیم. اعتراضات روزهای آتی اگر با درایت مدیریت شود می تواند رژیم را در سراشیبی سقوط قرار دهد. چه کسی پیش بینی می کرد در تونس حرکت یک جوان فداکار و از جان گذشته حیات دیکتاتورهای عرب خاورمیانه را به پایان برساند. اگر برخود باور داشته باشیم ما هم می توانیم. ملتی که مصصم به حفظ حیات و داشتن یک زندگی شرافتمندانه است بایستی نه از زندان و نه از مرگ بهراسد.
اکنون چشمهای تمامی آزادیخواهان جهان به شهرهای آذربایجان دوخته شده است. بایستی از فرصت بدست آمده حداکثر استفاده را نمود و صدای مظلومیت آذربایجان را به گوش جهان رساند. دوران سرکوب خونین درجهان سپری شده است. دیگر زمان زمان 21 آذر 1325 نیست که بتوانند ملت ما را به خاک و خون بکشند. دنیا منتظر ثبت رشادت فرزندان ستارخان و باقرخان است. بایستی آنقدر بلند فریاد بزنیم که صدای ما مرزهای آذربایجان و ایران را درنوردد و به گوش تمام ملل آزاده جهان و سازمانهای بین المللی حقوق بشر و دفاع از محیط زیست برسد. باور کنیم که آینده از آن ما ملت بزرگ آذربایجان است.
اؤیرنجی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر