اورمو ایشچیلری :
ملت ترک آزربایجان
کارگران غیور و زحمت کش
اورمو ایشچیلری به عنوان تشکل کارگری حرکت ملی آزربایجان که خود را نماینده طیفی از حرکت ملی آزربایجان می داند ، حمایت خود را از تظاهرات و تجمعات اخیر کارگری در تبریز را اعلام میدارد. در سی و اندی سال گذشته گروه های مختلف راست و چپ با طرح شعارهای دروغین کارگران را فریفته و از نیروی آنان در جهت نیل به مقاصد خود سوء استفاده کرده اند. گروههای چپ و کمونیست با طرح
دیکتاتوری پرولتاریا(طبقه کارگر) ، نیروهای راست افراطی مذهبی نظیر مجاهدین خلق با طرح جامعه بی طبقه توحیدی و طرف داران حکومت اسلامی با طرح حکومت عدل علی هرکدام چند صباحی بر موج احساسات نیروی کارگری سوار شده و آنچه میخواستند را به دست آوردند. قانون کار بر آمده از سال های اولیه انقلاب 57 تحت تاثیر شرایط خاص بعد از انقلاب و برخی نمایندگان واقعی مردم و طبقه کارگرشکل گرفت و به تصویب رسید تا حدی مدافع کارگران بود ، اما با ادامه حکومت مذهبی و بخصوص پس از پایان جنگ با عراق به تدریج قانون کار از حیض انتفاع ساقط شد. ابتدا با ایجاد شرکت های خدماتی و حذف استخدام از مراکز دولتی که به حق به شرکت های آدم فروشی معروف شدند (که می توان به آن ایجاد سیستم نوین استثمار نام نهاد) و سپس با کم رنگ کردن مفاد قانون فوق الذکر به بهانه های واهی و نیز عدم همکاری نمایندگان دولت در هیئت های حل اختلاف و رای های یک طرفه و جانب داری هیئت های مزبور در ادارات کار و امور اجتماعی به تدریج عرصه بر کارگران تنگ شد. قراردادهای موقت کار برای کارهای دائمی ضربه مهلک دیگری بر تن رنجور کارگران و مزد بگیران وارد آورد. از طرف دیگر سازمان تامین اجتماعی با دریافت حق بیمه هنگفت و دریافت انواع و اقسام جرایم عرصه را هم بر کارفرمای جزء و هم کارگران تنگ نمود و با دریافت پول های بی حساب تبدیل به سهام دارکارخانجات ،بیمارسنان ها وهتل های بزرگ گردید که هیچ سودی برای طبقه کارگر نداشت. از طرف دیگر دولت به عنوان بزرگ ترین کارفرما با عدم پرداخت حق بیمه خود تبدیل به بزرگ ترین بدهکار تامین اجتماعی شد و عملا سد بزرگی در برابر ارائه خدمات توسط بیمه احداث کرد. در سال های اخیر نیز دولت و کارفرمایان بزرگ با سنگ اندازی های بی شمار و مانع تراشی های عمده عملا از افزایش حقوق و عیدی کارگران استنکاف نموده اند. به طوریکه افزایش حقوق سالیانه به هیچ وجه جلودار تورم روز افزون نمی باشد. بیکاری های گسترده ، اخراج کارگران از کار ، تعطیلی واحد های صنعتی و عدم پرداخت به موقع حقوق و مزایای کارگران که گاه تا چندین ماه و حتی سال می انجامد کمر جامعه کارگری را شکسته است . باید خاطر نشان کنیم منظور ما از کارگر تمام کارگران واحد های صنعتی و خدماتی اعم از دولتی و خصوصی ، مهندسین ، تکنسین ها و کادر اداری حقوق بگیر شاغل و غیر شاغل می باشد .
از دیگر سوی نهادهای امنیتی و انتظامی ، راه را بر تشکل های کارگری بسته و کارگران و رهبران آنان را به شدید ترین وجه سرکوب می نمایند. سندیکاری کارگران شرکت واحد ، کارگران نیشکر هفت تپه ، اعتصابات کارگری شرکت های وابسته به بنیاد جانبازان در اورمیه ، اعتصابات تراکتورسازی ، ماشین سازی و سایر شرکت ها در تبریز موید این گفته ماست .ایجاد مانع در برابر کار تشکل های موجود از جمله جامعه مسئولین فنی استان های آزربایجان غربی و شرقی نیزمثالی از همین مورد است .ایجاد تشکل های موازی طرف دار دولت مانند انجمن های اسلامی کارخانجات در برابر خانه کارگر نیز از اقدامات موذیانه دیگر دولت در قبال تشکل های کارگری می باشد.
با عنایت به موارد بالا ، در این برهه از زمان دولت ایران کمر به تغییر قانون کار بسته و قصد دارد تیر خلاص را بر تن رنجور کارگران بزند. اورمو ایشچیلری به عنوان نهادی بر آمده از پیکره کارگری آزربایجان حمایت قاطع خود را از تظاهرات و اعتصابات کارگری بخصوص حرکت اخیر کارگران تبریز اعلام نموده و معتقد است احقاق حقوق کارگران بدون احقاق حقوق ملی ، مدنی و اقتصادی آزربایجان ناممکن می باشد. ما به عنوان طیفی از فعالین کارگری حرکت ملی آزربایجان خواهان آزادی همه زندانیان سیاسی جنبش کارگری خصوصا در آزربایجان جنوبی می باشیم. اورمو ایشچیلری از کارگران تمام آزربایجان و کارگران ساکن در مناطق دیگر می خواهد تا با بر آوردن صدای رسای خود در مقابل زور مداری هیئت حاکمه ، در مقابل تغییر قانون کار مقاومت کنند. و همچنین از تمام نیروهای ملی ، تشکل ها و احزاب آزربایجانی ،سایت ها ، نویسندگان و متفکران حرکت ملی آزربایجان می خواهد به این اعتراضات یاری رسانده و با انعکاس آن در مدیا و جوامع بین المللی از حقوق حقه کارگر آزربایجانی دفاع کنند.
اورمو ایشچیلری – آذر 1390
آزربایجان جنوبی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر