اولو تانرينين آدييلا
ساليان سال است كه زندگي زير لواي كشوري را نه به خواه خود بل به اجبار مي پذيريم.كشوري كه در آن از ابتدايي ترين حقوق خود محروم هستيم.
در چهارچوب يك مرز جغرافيايي كه گفتن از آزادي و خواندن براي آن گناهي بس بزرگ و نابخشودني قلمداد مي شود هرگز به
زنجير كشدن انديشه ها به معناي نابودي اين انديشه هاي مقدس نخواهد بود.سالهاست كه براي رسيدن به آرمانهاي مقدس سرزمين مادريمان هزينه هاي زيادي را به گردن گرفته ايم ليكن اين هزينه ها ما را از تلاش براي رسيدن به آزادي و احقاق حقوق حقه ي خود باز نخواهد داشت.در زندان ملت ها به تبلور انديشه هاي مردان و زنان بزرگي مي رسيم كه حتي در محبوس خانه هاي اين ر‍ژيم منحوس باز به تداوم مبارزه تاكيد كرده اند..بررسي تاريخي اين قبيل برخوردها نشان داده است كه حاكميت مركزي ايران را نه ياراي آن است كه اين انديشه ها را به انحطاط كشد و نه از بسط و گسترش آن جلوگيري كند.برخورد هايي از اين قبيل از سوي حاكميت نه تنها اراده ي مارا در تداوم مبارزه دو چندان مي كند بلكه ما را به آينده اي روشن سوق مي دهد كه با اتكا بر اراده ي ملت آزربايجان چندان دور نبوده و به تحقق خواهد پيوست.حركت ملي آزربايجان به رغم تحمل هزينه هاي زياد براي كسب آزادي و سعادت براي ملت خود هنوز در راه مبارزه استوار بوده و رسيدن به اين حقوق و داشتن سرزميني آزاد را حق طبيعي و انساني خود مي داند.شمار زندانيان سياسي حركت ملي آزربايجان در اين چند سال اخير به خوبي مويد ترس و واهمه ي حاكميت ايران از اين گونه تفكرات آزاديخواهانه است.ما جمعي از دانشجويان دانشگاه اورميه ضمن اداي احترام به كليه ي فعالين حركت ملي آزربايجان و لزوم پاسداشت ارزش هاي بنيادين اين حركت ضمن محكوم نمودن اين قبيل برخوردها با فعالين حركت ملي بر ضرورت تداوم مبارزه تا رسيدن به يك آزربايجان آزاد تاكيد مي نماييم..هر چند اين نوشته قادر به بازتاب عظمت و بزرگي فعاليت هاي اين عزيزان نيست ولي باشد اداي ديني در قبال اين عزيران به اينكه فراموش نشده اند و ما تا احقاق حقوق حقه ي خود از پاي نخواهيم نشست. گله جك بيزيمدي
شاخه ي دانشجويي تشكيلات مقاومت ملي آزربايجان(AMDT)-اورميه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر